GENEZA METODY SI

Twórczynią metody Integracji Sensorycznej jest nieżyjąca już dr A. Jean Ayres, terapeuta zajęciowy psycholog. Jako pracownik naukowy - profesor pedagogiki - Uniwersytetu Południowo-Kalifornijskiego w Los Angeles rozwijała przez prawie 40 lat - w oparciu o analizę literatury z zakresu neurobiologii, neurofizjologii, psychologii rozwojowej, psychologii uczenia się oraz własne doświadczenia kliniczne - wiedzę na temat integracji sensorycznej. Opracowała i przeprowadziła standaryzację testów tej metody.

W latach pięćdziesiątych pracowała jako terapeuta zajęciowy w USA z dziećmi i dorosłymi z zaburzeniami neurologicznymi. W kolejnych latach pracowała w Centrum Badawczym Dysfunkcji Sensoryczno - Integracyjnych.

Otrzymała dwa najwyższe odznaczenia Amerykańskiego Towarzystwa Terapii Zajęciowej. Jean Ayres uważana jest za jednego z najwybitniejszych pedagogów USA. Była członkiem Instytutu Badań Rozwoju Dziecka, Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, Towarzystwa Badań Pedagogicznych i Towarzystwa Terapii Zajęciowej w USA.

CO TO JEST INTEGRACJA SENSORYCZNA?

Integracja sensoryczna (ang. Sensory Integration) jest to skomplikowany proces o podłożu neurofizjologicznym, w którym następuje organizacja dostarczanych do centralnego układu nerwowego (mózgu) wrażeń sensorycznych (zmysłowych).

• Procesy integracji sensorycznej zachodzą w rdzeniu kręgowym, w pniu mózgu, móżdżku a następnie w półkulach mózgowych. Natomiast wszystkie skomplikowane wyższe procesy mózgu (tj. czynności umysłowe jak czytanie, liczenie, mówienie) mogą odbywać się prawidłowo, jeżeli istnieje dobra organizacja odbioru wrażeń zmysłowych na niższych szczeblach układu nerwowego tzn. w pniu mózgu i móżdżku.

• Wrażenia płynące z receptorów zmysłów (tzn. dotyku, układu przedsionkowego - zmysłu odpowiadającego za równowagę i rejestrowanie ruchu ciała, propriocepcji - czucia głębokiego, węchu, smaku, wzroku, a także słuchu) są tak opracowywane przez układ nerwowy, aby mogły być wykorzystane w celowym działaniu podczas codziennych, pozornie prostych czynności takich jak np. czytanie i pisanie, mówienie, wchodzenie po schodach, jazda na rowerze, zapinanie guzików, itp.

• Jeśli występują zaburzenia w odbiorze i integrowaniu bodźców (wrażeń) zmysłowych, to będą pojawiać się dysfunkcje w rozwoju poznawczym, motorycznym, a także zachowaniu dziecka. Innymi słowy dziecko będzie miało problemy np. z prawidłowym opanowaniem w/w czynności.